Logopedie voor volwassenen
Ziekte van Parkinson
Parkinsonpatiënten kunnen te maken krijgen met articulatie-, stem-, schrijf- en/of slikstoornissen. De stem kan bijvoorbeeld zwakker worden of de spraak minder verstaanbaar. Met oog op het verbeteren van de spraakverstaanbaarheid, behoud van de slikveiligheid en het optimaliseren van de levenskwaliteit kunnen specifieke logopedische oefeningen aangeboden worden. Er wordt hierbij regelmatig gewerkt met boostperiodes.
Slikstoornissen
Na hersenletsel (bijvoorbeeld CVA, ongeval, tumor), een aandoening van het zenuwstelsel (bijvoorbeeld Parkinson, ALS) of na een operatie in het hoofd- en halsgebied kunnen stoornissen in het slikproces ontstaan. De gevolgen van slikstoornissen kunnen van medische aard zijn (bijvoorbeeld longontsteking bij vaak en ernstig verslikken), maar kunnen ook tot sociale problemen leiden (bijvoorbeeld bij restaurantbezoek). U kan bij ons terecht voor een slikevaluatie met een adviesgesprek en, indien nodig, sliktherapie.
Uitspraak en articulatie
Een onverzorgde uitspraak, dialectinvloeden of een foutieve articulatie van bepaalde klanken kunnen een optimaal verloop van de school- of werkloopbaan negatief beïnvloeden. Tijdens de logopedische sessies leert u een boodschap op een aangename, correcte en efficiënte manier over te brengen.
Stemstoornissen
Door organische oorzaken maar ook door functionele oorzaken kunnen heesheid of stemverlies ontstaan. Organische oorzaken zijn bvb stemplooiverlamming en strottenhoofdkanker. Functionele oorzaken omvatten onder meer verkeerd stemgebruik (foutieve stemtechniek) of stemmisbruik (bijvoorbeeld veelvuldig roepen). Tijdens de logopedische sessies wordt er op zoek gegaan naar de oorzaak van het stemprobleem en/of gestreefd naar een gezond en comfortabel stemgeluid.
Mimetherapie bij een perifere aangezichtsverlamming
Mimetherapie is een behandelmethode, gericht op het optimaal herstel van restverschijnselen na een perifere aangezichtsverlamming (perifere facialis parese). De logopedische begeleiding is gericht op het leren controleren van de bewegingen van de aangezichtsspieren tijdens gelaatsuitdrukkingen, praten, eten en drinken. Aanvullend worden massagetechnieken aangeleerd om het herstel van de aangezichtsspieren te bevorderen en restletsels te vermijden.
Afwijkend mondgedrag (OMFT)
Mondademhaling, nagelbijten, foutieve tong- en lipgewoonten in rust en tijdens het slikken en spreken zijn voorbeelden van afwijkend mondgedrag. Dit kan zorgen voor een afwijkende tand- en/of kaakpositie. Binnen de oromyofunctionele therapie (OMFT) wordt gestreefd naar een correcte lipsluiting en tongpositie in rust en een juiste tongplaatsing tijdens het slikken en het spreken. Dit met oog op het vermijden van gebitsverschuivingen en het bekomen een gezonde mond.
Neurogene communicatiestoornissen
Als gevolg van een niet-aangeboren hersenletsel (door trauma, beroerte, …) of een progressieve neurologische aandoening (ziekte van Parkinson, ALS, MS, …) kan iemand problemen vertonen in de communicatie. Wanneer het begrijpen, produceren, lezen en/of schrijven van taal moeizaam verloopt, spreken we van afasie. Bij specifieke moeilijkheden in het uitspreken van de taal, kan er sprake zijn van dysartrie of dyspraxie. Binnen therapie richten we ons op het optimaliseren van de communicatie naar gelang de noden en mogelijkheden van de cliënt.
Stotteren
Stotteren is een stoornis in de vloeiendheid van het spreken. Wanneer iemand een aanleg heeft voor stotteren, kunnen er problemen optreden met het aansturen van de spreekspieren op het juiste moment. Het spreken wordt onderbroken binnen in een woord, buiten de controle van de persoon die stottert om. Er kunnen dan herhalingen, verlengingen en/of blokkeringen hoorbaar zijn. Naast de hoorbare stotterkenmerken, kunnen personen die stotteren ook te maken hebben met lastige gevoelens en gedachten over het spreken.